Het is een warme klamme zomerdag. Pareltjes zweet druppelen langs mijn gezicht en glinsteren in het zonlicht. Ik loop door het Morialta National Park op zoek naar watervallen. Frans is koploper, dan volgt Carla en achteraan bungelen de fotografen Ester en uw verhalen verteller. Opnieuw ben ik geïmponeerd door de prachtige ongerepte natuur. Wij lopen langs een kleine waterstroom, libellen zoeven in elegante snelle bewegingen voorbij, vogels kwetteren en pikken druppeltjes op. Het ritselt, zoemt om mij heen, hier en daar brengt een zachte bries de bladeren van de Eucalyptus boom in beweging. In de verte hoor in het geruis van water en even later zie ik een smalle strook water uit de rotsen vallen. Ik kom dichterbij, zie Frans onder de waterval staan, hij heeft zijn kleren nog aan. Carla volgt even later. Het blijft stil, in verbazing staan wij elkaar aan te kijken. Wat een wonderschone bijzondere plek is dit. Ik probeer woorden te geven aan deze bijzondere plek, blijf stil in opperste verwondering, geniet even later samen met mijn lief onder de waterval. Later komen wij niet verder dan superlatieven. Wij gaan allemaal opnieuw onder de kletterende waterval gaan en laten de schoonheid over ons heen vallen. Zwemmen in het koele water van de kleine kreek, omringd door eeuwen oude gestapelde rotsen en het weelderige groen van de bomen en struiken. Dit is opnieuw een pareltje. Ik heb deze reis veel pareltjes van schoonheid gezien en beleefd, ik kan daar een aardige ketting van rijgen. Het is de laatste dag van deze fantastische reis, morgen vliegen wij terug naar het winterse Nederland. Het zal enige tijd duren voordat ik alle indrukken en emoties van deze reis een plek heb gegeven. Voor mij een nieuwe ervaring om 6 weken in gezelschap van anderen rond te trekken en samen te leven, de schoonheid te beleven en vooral te genieten. Het is wonderwel gelukt, samen reizen en toch op mijn eigen wijze alles kunnen ervaren en beleven. Opvallend, hoewel niet onverwacht, was dat onze beleving en genieten van de natuur dicht bij elkaar ligt, met veel ontmoetingen. Op deze wijze reizen is samen met mijn lief een vanzelfsprekendheid geworden. Het is fijn om te ontdekken dat ik dit ook met Frans en Ester heb kunnen ervaren. Ik ben mijn vrienden dankbaar dat ik deze reis, eerste alleen en later samen met Carla, met hen heb mogen maken. Ik ga inpakken, mijn trouwe camper terugbrengen naar zijn stal en dan op weg naar het vliegveld. Ik neem afscheid van mijn trouwe lezers en hoop dat ik je met mijn verhalen heb kunnen meenemen in de schoonheid en emoties van dit land. Tot de volgende reis en bedankt voor alle reacties die gegeven zijn.

Aboriginals en Indianen hebben de wijsheid van de natuur. Tijdens deze reis is voor mij een tipje van de sluier opgelicht. Dit kan ik het beste uitdrukken in een overpeinzing van een Hopi Indiaan die tijdens deze reis tot mij kwam.

Maak me wijs,

opdat ik de schoonheid mag doorgronden.

Laat me de Lessen lezen

die in ieder blad en iedere rots verborgen is.

Ik zoek naar Kracht,

niet om belangrijk te zijn, maar om mijzelf begrijpen